ماینینگ فرایندی رقابتی است که برای اولین بار طی پروتکل SHA-256 شبکه بیت کوین و به منظور ایجاد انگیزه برای پایداری شبکه و ایجاد رمزارز جدید طراحی شد. به زبان ساده‌تر، ماینرها سیستم‌های خود را برای تایید تراکنش‌ها در اختیار شبکه قرار می‌دهند و در ازای قدرت و فعالیت سیستم‌های خود، رمز ارز به عنوان جایزه دریافت می‌کنند. این عملیات در اصطلاح «ماینینگ» نامیده می‌شود.

چالش اصلی ماینینگ در دنیا، نیاز به برق بسیار بالاست. باید در نظر داشت که در سال 2018 برقی که برای استخراج بیت‌کوئن به عنوان اولین رمز ارز دنیا استفاده شد، از تمام برقی که در کشور دانمارک مورد استفاده قرار گرفت، بیشتر بود.

در ایران نیز همزمان با سایر کشورهای دنیا، ماینینگ مورد توجه فعالین اقتصادی به ویژه بخش خصوصی و استارتآپی کشور قرار گرفت. از آنجایی که تراکنش‌های انجام شده با استفاده از رمزارزها به نوعی غیرقابل ردیابی هستند، بسیاری از فعالین اقتصادی از آن به عنوان روشی برای دور زدن تحریم‌ها و ارزآوری نام می‌بردند.

در یک گام مهم، هیات دولتدر شهریورماه این صنعت را به رسمیت شناخت و آیین نامه‌ای برای ثبت فعالیت و رفع تعهد ارزی آن نوشت. با این حال مهم‌ترین چالش در این خصوص تعرفه برق مورد نیاز ماینرهاست.

فعالین این صنعت گلایه دارند که طرح وزارت نیرو درباره تعیین تعرفه برای ماینینگ عادلانه نیست زیرا در آن از واژه «تعرفه برق صادراتی» استفاده شده که مبنای مشخصی ندارد.

شهاب جوانمردی عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران در این خصوص به اگزیم نیوز گفت: اساسا ما رقمی به عنوان تعرفه برق صادراتی یا کنتور برق صادراتی نداریم.

فرزین فردیس دیگر عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران نیز با تایید این موضوع به تصریح کرد: وقتی می‌خواهیم کنتور یا انشعاب جدیدی برای برق بگیریم، تعرفه خانگی، کشاورزی، تجاری و صنعتی داریم و اساسا تعرفه‌ای به نام برق صادراتی نداریم. این موضوع یک توافق دوجانبه است. 

فعالین این صنعت می‌گویند قراردادهای صادرات برق ایران به کشورهای همسایه، محدود و مقید به زمان و مکان خاص هستند. به عنوان نمونه صادرات برق به عراق و افغانستان تابع شرایطی خاص است و دولت برای فروش برق، سرمایه‌گذاری عظیمی را در این بخش انجام داده و دست کم تجهیزات انتقال برق را تا نقطه صفر مرزی رسانده و حتی هزینه سنکرون کردن خطوط انتقال برق را برعهده داشته است اما این سرمایه‌گذاری‌ها برای تعرفه برق ماینینگ انجام نمی‌شود.

فردیس در این خصوص به اگزیم نیوز گفت: اگر بخواهیم به عنوان یک ماینر فعالیت کنیم، برای ایجاد یک انشعاب با 60 کیلوولت آمپر باید حدود یک میلیارد تومان هزینه کنیم تا پُست مناسب برای این کار حتی در داخل شهرک‌های صنعتی ایجاد شود.

تفاوت در این است که در برق صادراتی، دولت هزینه رساندن خطوط برق تا نقطه صفر مرزی و سنکرون کردن شبکه‌ها را پرداخت می‌کند ولی در اینجا نه تنها باید تعرفه برق صادراتی پرداخت شود بلکه پول پُست، کارشناسی، طرح، نظارت و اجرای انشعابات نیز برعهده ماینرها خواهد بود.

اما این تنها چالش ماینرها نیست. شهاب جوانمردی می‌گوید با توجه به پیچیدگی‌های در حال افزایش رمزارزها و حجم سرمایه‌گذاری ماینرها، تعداد رمزارز حاصل شده روز به روز کاهش پیدا می‌کند و به طور عملی این حوزه از صرفه اقتصادی خارج شده است.
وی تصریح کرد: براساس اطلاعاتی که از منابع غیررسمی دریافت کرده‌ام، تعدادی از سرمایه‌گذاران بخش خصوصی، سرمایه و تجهیزات خود را به خارج از کشور از جمله برخی کشورهای همسایه منتقل کرده‌اند.

به گفته فعالین این صنعت، عراق، گرجستان، قزاقستان، روسیه و ... از جمله کشورهای مقصد برای ماینینگ و استخراج رمزارزها هستند.